24/7 Fiestas en Granada

Granada! Wat een geweldige stad. Ondanks dat twee maanden geleden de omschakeling van Sevilla naar Granada groot was, moet ik zeggen dat ik absoluut geen heimwee naar Sevilla meer heb. Granada: de stad van de vrijheid, van de fiestas (24/7), van het snelle temperatuurverschil, van de buitenlanders, de studenten, de homo’s, shawarma, het Alhambra en de hippies!

Deze stad leeft... ! En ik daardoor niet meer. :) Ik ben net een zombie.

De afgelopen anderhalve week bestond alleen uit feesten en werken. De band met mijn collega’s is hechter geworden en ik kan heerlijk met hen stappen. Helaas heeft de directeur van het hotel, Marc, dit ook opgemerkt. Gisteren kreeg Javito (mi jefe) een telefoontje vanuit de receptie, hoe mijn naam gespeld werd. (Op alle papieren staat hier dat ik Janna heet!) En werd ik daarna door Javito gewaarschuwd dat ik op moest passen... Haha, als je half zeven binnenkomt en om elf uur moet beginnen en gewoon aanwezig bent, is er in mijn ogen niks aan de hand! ;) (Hier in Spanje is een directeur ook echt een directeur. Hij/zij staat boven de mensen en je hoeft eigenlijk niet veel te doen of je vliegt eruit. :O)

Oké, ik moet bekennen dat ik iedere dag uit ben geweest. En als ik vóór vier uur terug ben in het hotel, vragen ze zich bij de receptie af, waarom ik toch zo vroeg ben... (Het nadeel is dat je ALTIJD terug moet via de receptie ’s nachts. En alles op camera wordt vastgelegd.)

En ook onze “Duitse vriendin” Louisa heeft het opgemerkt dat de Nederlanders wel van een feestje houden. Zij vindt ons onverantwoordelijk, chaotisch, rebels en partymeiden zonder hersenen. We zorgen voor een verkeerde houding... En ja, dat heeft ze ons wel even duidelijk gemaakt... Maar ach, wie wil er in Spanje zo saai (aburrida) worden als een Duits meisje dat alleen maar aan haar werk denkt en héél graag weer naar huis wilt... Pf... Waarom ben je dan hier? (Uiteindelijk sliep ze ook twee nachten bij ons op de kamer, want het hotel was bijna volgeboekt. Ze vond het niet tof, dat ik zo laat thuis kwam en het liep uit op een “bitch-fight”. Gelukkig is het nu weer wat rustiger... ! ;)

En er is nieuws! Waarschijnlijk worden alle practicas in maart in een apart huis gedumpt. Dat betekent: privacy, meer ruimte, wss een slechtere douche en bed, niet meer op het werk wonen en feeeeeeeeeeeestjes!!! Het lijkt me heerlijk: vrijheid/blijheid. Maar, ik verheug me er niet te veel op, want ik ken die Spanjaarden inmiddels en het kan goed zijn dat dit wordt ingevoerd als ik weer naar huis ga.

En het werk: in mijn ogen wil het maar niet opschieten om te veranderen van afwassertje naar de keuken. Javito zegt dat ik niet zo impaciente moet zijn en dat alles poco poco komt. Vale, ik heb vertrouwen in hem, en denk dat het allemaal wel goed komt. Mijn werk is op het moment niet alles, maar het gaat steeds beter met mijn Spaans en ik vind het gezellig met mijn collega’s. Dus het is inderdaad afwachten... Mañana Mañana!!!

En dan nog een laatste ding... IK KWAM TWEE LIMBURGERS TEGEN IN MAE WEST! Ja, dat is een discotheek waar eigenlijk weinig buitenlanders komen. En ik was net met Alberto in gesprek dat zo’n kerel echt een afschuwelijk outfit aanhad. Zie ik daar toch ineens de Limburgse vlag opgespeld. Tikte ik hem aan, om het Maaike te laten zien (nee, die Fries weet niet hoe onze vlag eruit ziet...) en hopla een heel gesprek en gratis bier. Nu denken mijn collega’s dat echt alle Nederlanders locos zijn!

BESOS

PS Heb alleen maar vreselijke feest foto’s!!!