Mijn eerste verslag!

Hallo allemaal,

Dit wordt dan mijn eerste verhaal geschreven hier in Sevilla. Momenteel heb ik Internet via een onbeveiligde verbinding hier in het gebouw. Sites openen gaat heel traag en foto's oploaden, mail ontvangen etc. is nog niet gelukt. Toch ga ik het hiermee proberen! :)

Zondag 31 oktober 2010 (01.21 uur)

Na een emotioneel afscheid ben ik dan toch eindelijk in Spanje beland. Gisteren vloog ik samen met Maaike, Mara en Job vanaf Weeze. De vlucht verliep prima, ondanks een vertraging van ongeveer 20min. Aangekomen te zijn in Spanje hebben we (opgesplitst in twee) een taxi genomen naar onze accommodaties. Mara bleek een andere locatie te hebben dan ons, dus we zijn eerst bij haar langs geweest, zodat zij niet alleen hoefde te zijn. We kwamen aan in een heel vreemd gebouw. Na drie keer "hola" te hebben geroepen, kwam er een vrouw naar beneden. Gelukkig, we waren op de goede plek! Drie etages moesten we omhoog. Het bleek een soort van woonhuis/appartement te zijn met veel kleur/kunst etc. en er hing een gezellige sfeer. We werden aan iedereen voorgesteld en het bleken vrienden te zijn van de bewoners. We kregen een rondleiding en hebben de spullen van Mara op haar kamer gezet. Toen wij in die kleine ruimte stonden dacht ik: OMG waar zal ik wel niet terecht komen! Een bed (bijna een matras op de grond), bureautje en kastje in een hokje!

Nadat we daarna een "getekende" route kregen van de bewoner zijn we op zoek gegaan naar mijn accommodatie. Wij vrouwen, met mijn zware koffers, veel smalle wegen en vervelende stenen konden het niet vinden! Wat raar!?!?! :) We namen een taxi en kwamen aan. De straat zat vol met kroegjes en toeristische winkels, ook ligt de school op 20m afstand! Whoehoe!

Mijn accommodatie is een soort van studentenhuis. Ik heb mijn kamer met bed, bureau, kast en nachtlampje. Dan moet ik de badkamer (erg goede douche), het toilet en de keuken delen. Ik had het slechter kunnen treffen. Toch is er niet veel licht in het gebouw en is het maar een kale, kleurloze boel. Daarentegen hebben we wel een wasmachine en een strijkijzer. Ook de eigenaar (of wat die jongen ook is) is een beetje vreemd. Hij praatte alleen maar Spaans. Ik kreeg de sleutels in mijn handen gedrukt en moest het maar uitzoeken. Wel fijn dat Maaike en Job hier ook verblijven.

Nadat ik mijn koffer en tas in mijn kamer heb gezet, zijn we de stad in gelopen. We hebben een beetje rondgekeken en zijn vervolgens naar Mara d’r stekkie gegaan. Daar hebben we gekletst en gelachen. Vervolgens sloeg de vermoeidheid toe en zijn we richting “huis” gegaan. Op de terugweg hebben we nog een pizza gedeeld in de regen. Heer-lijk!

Daarna ben ik naar bed gegaan.

Zondag 31 oktober 2010 (18.41 uur)

De eerste nacht heb ik best wel goed geslapen. Het bed ligt niet verkeerd. Het is wel een beetje licht en het gebouw is erg gehorig!

Vandaag zijn we om kwart voor twaalf vertrokken richting Mara. Op de helft van onze route bleef ik hangen met mijn schoen en was deze kapot (Pf. Had ik beter een ander paar mee kunnen nemen). Oké probleempje. Dus zijn we terug gegaan naar het huisje en heb ik slippers aan gedaan. Het eerste wat buiten opviel was dat iedereen “warm” gekleed was. 26 GRADEN! En dan lopen die Spanjaarden allemaal met lange mouwen, winterjassen en laarzen rond!?!?!

Onderweg kwamen we Mara tegen en hebben we een terrasje gepakt. We hebben genoten van de zon, van de koffie en van mijn broodje (streek)ham. We besloten na 1,5 uur de stad te verkennen en hebben opnieuw rondgelopen. De stad is super groot, veel kroegen, eetgelegenheden, en STARBUCKS! We kwamen uit op een plein met allemaal paardenkoetsen. We besloten een tour te maken van 45min. We zagen de halve stad, zijn er even uit geweest op een of ander bekend iets en vervolgens weer ingestapt. Die koetsen rijden gewoon over de normale weg, en je wacht met zo’n ding ook daadwerkelijk voor een stoplicht. Ik voelde me net Maxima!

Terug te zijn gekomen hebben we in een paar toeristenwinkels (rest is vandaag en morgen gesloten i.v.m. zondag en feestdag) boodschappen gedaan. Vanavond wordt het spaghetti (heel cheap), met saus en brood. Wat een culinair hoogstandje! ;)

Ondertussen zijn er ook achter gekomen dat de televisie een bepaald knopje heeft, waardoor de Spaans vertaalde Amerikaanse films ook daadwerkelijk gewoon in het Engels worden gesproken.

Om half 8 komt Mara. Dan gaan we koken, vanavond de kroegjes verkennen en verder weet ik het niet.

Ik zeg. ADIOS.

Liefs,
Anne

P.S. Leuk al die reacties!