De Laatste Week
Door: Anne Bakker
Blijf op de hoogte en volg Anne
25 November 2014 | Thailand, Bangkok
De laatste week is van start gegaan. Ineens is er het besef dat ik al bijna zes maanden aan de slag ben in het Rembrandt hotel. Dit brengt gemengde gevoelens met zich mee. Aan de ene kant ben ik blij dat het einde van mijn stage bijna in zicht is, en dat ik volgende week aan mijn vakantie kan gaan beginnen en vervolgens naar huis kan gaan. Maar aan de andere kant heb ik het gevoel dat ik dit niet zomaar los kan laten en dat ik er nog meer uit kan halen. Dat ik er nog niet klaar voor ben om naar huis te gaan. En vandaag werd dit gevoel bevestigd. Even kwam de general manager bij voor een casual praatje en daarbij vroeg hij of ik mijn verblijf niet wil verlengen, dat hij het jammer vindt dat ik naar huis ga. Dat geeft me wel een gevoel van trots, diegene met de hoogste positie in het hotel, komt dat wel `even` tegen mij zeggen. Een geweldig compliment, dat ik bij hem zelfs zo´n indruk achterlaat, is een super stap in mijn carrière.
Om daarop door te gaan: een andere stap in mijn carrière. Er worden zelfs grapjes in het hotel gemaakt. Midas en ik zijn namelijk door het management en door PR gevraagd voor het nieuwe promo filmpje van het Rembrandt. Een top carrière als actrice… Vandaag gingen de eerste shots van start. Kort kom ik als receptioniste in beeld en later in het Rang Mahal restaurant als een gast. Volgende maand is het filmpje klaar en wordt dit verspreid naar alle travel agencies. Een leuke afsluiting van een mooie periode.
En dan toch ben ik bezig om bewust en onbewust afscheid te nemen. Gisteren zat ik achterop bij een motor taxi en kwam daar ineens het besef. “Ik zit nu achterop op een motor en rijd door de straten van Bangkok. Zonder helm, met zoveel vrijheid en zoveel mogelijkheden. Een geweldig land, een drastische andere cultuur en zoveel geweldige mensen. Hoe kan ik hier afscheid van nemen?” Het klinkt misschien allemaal wat dramatisch, maar het kan me intens verdrietig maken.
Mijn laatste normale werkdagen zijn voorbij. Vandaag neem ik een kijkje bij de operator en vanaf morgen ga ik de nachtdienst in. Ook heel anders denk ik.
De verschillende voorbereidingen moet ik nog treffen: afscheidscadeautjes, bedankjes, tas inpakken, een koffer kopen, souvenirs halen, alle informatie printen en de laatste voorbereidingen voor school.
Tot slot, als ik terug kijk op deze hele ervaring dan wil ik het “vallen en opstaan” noemen. Deze ervaring heeft ups en downs, maar het is het allemaal waard geweest.
Tot snel vanuit Koh Tao, xx.
Om daarop door te gaan: een andere stap in mijn carrière. Er worden zelfs grapjes in het hotel gemaakt. Midas en ik zijn namelijk door het management en door PR gevraagd voor het nieuwe promo filmpje van het Rembrandt. Een top carrière als actrice… Vandaag gingen de eerste shots van start. Kort kom ik als receptioniste in beeld en later in het Rang Mahal restaurant als een gast. Volgende maand is het filmpje klaar en wordt dit verspreid naar alle travel agencies. Een leuke afsluiting van een mooie periode.
En dan toch ben ik bezig om bewust en onbewust afscheid te nemen. Gisteren zat ik achterop bij een motor taxi en kwam daar ineens het besef. “Ik zit nu achterop op een motor en rijd door de straten van Bangkok. Zonder helm, met zoveel vrijheid en zoveel mogelijkheden. Een geweldig land, een drastische andere cultuur en zoveel geweldige mensen. Hoe kan ik hier afscheid van nemen?” Het klinkt misschien allemaal wat dramatisch, maar het kan me intens verdrietig maken.
Mijn laatste normale werkdagen zijn voorbij. Vandaag neem ik een kijkje bij de operator en vanaf morgen ga ik de nachtdienst in. Ook heel anders denk ik.
De verschillende voorbereidingen moet ik nog treffen: afscheidscadeautjes, bedankjes, tas inpakken, een koffer kopen, souvenirs halen, alle informatie printen en de laatste voorbereidingen voor school.
Tot slot, als ik terug kijk op deze hele ervaring dan wil ik het “vallen en opstaan” noemen. Deze ervaring heeft ups en downs, maar het is het allemaal waard geweest.
Tot snel vanuit Koh Tao, xx.
-
25 November 2014 - 08:37
Hanneke:
Lieve Anna, wat gaat dat snel. Super dat je het zo fijn hebt gehad, dat je ook verdrietig bent wil zeggen dat je tijd daar zo gaaf is geweest! Succes met je nachten en tot snel, Dikke Kus, Han
-
25 November 2014 - 09:06
Anne:
Annieeee toppertje, dat compliment kun je maar mooi in je zak steken. Geniet nog van alle mooie dingen. Liefs x Anne -
25 November 2014 - 11:01
De Buuf:
Wat een mooi verhaal weer. Dat geloof ik ups en downs dat hadden we hier ook gemerkt, maar wat een ervaring rijker!!!! En dan de complimenten.
Meid maak er nog een leuke tijd van en dan zien we jouw in december terug. Xxx -
25 November 2014 - 13:29
Mariet:
ha anne
wat een mooi verhaal en hoe leuk om jouw afgelopen weekend op skype te zien
nu nog een geweldige vakantie en dan naar huis tja gemengde gevoelens dat snap ik
je bent nog jong en het leven ligt aan jouw voeten jij komt er wel
kus en knuffel van ons -
25 November 2014 - 21:14
Elke:
Ik krijg er een brok van in mijn keel....succes, plezier en sterkte met de laatste periode van jouw verblijf in Thailand! Ik ga jouw verhalen nog missen!!! -
27 November 2014 - 17:57
Wia:
We hebben weer genoten van je verhalen en kunnen ons best voorstellen dat je straks met gemengde gevoelens het land verlaat,maar wat een mooie en interessante maanden heb je gehad en wat een verschillende mensen heb je ontmoet! We zullen je verhalen straks missen.Wat een grote brug daar in Hanoi,super.We wensen je een paar hele fijne weken en geniet nog maar voor 200pr het kan nu nog.Lieve groetjes van ons beiden uit Sneek.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
