Tijd voor een update!

De afgelopen week is voorbij gevlogen.

Donderdag jl. begon ik dan eindelijk opnieuw aan mijn stage. Voor 5 dagen was ik ingepland en dat betekent dat ik nu weekend heb. De dagen bestonden uit ochtenddiensten van 7-17u, met daarbij een pauze van 1 uur. Daarbij blijf ik me verbazen over het systeem bij front office. ’s Ochtends van 7-13u bestaan mijn taken o.a. uit: het helpen bij inchecken, informatie verwerken, paspoorten checken, het hotel leren kennen, gasten te woord staan in verschillende talen, het Opera systeem leren kennen en heel veel vragen stellen aan mijn collega’s. Van 13-14u heb ik lunch en doe ik een power nap op mijn kamer. Vanaf 14u is er eigenlijk weinig meer te doen… Het systeem is hier dus dat als mijn collega’s van de middagdienst om 12.30u beginnen, dat er voor de ochtenddienst na 13u niks meer te doen is. Kortom: relaxen. En dat vind ik moeilijk! De eerste paar dagen snapte ik ook niet waar mijn collega’s van de ochtenddienst waren gebleven. Maar het is hier dus heel normaal, om achter te gaan zitten chillen met je telefoon of laptop en dat de rest het werk dan maak op knapt. Dit komt door een lage bezettingsgraad in het hotel. Dus…. Na 14.00u ben ik aanwezig, maar kan ik dus van alles doen. Heel vreemd. Ik kan me ook niet voorstellen dat ze in Nederland zoiets zouden kunnen bedenken. Waarom niet gewoon mensen naar huis sturen als er niks te doen is? Of misschien de planning aan te passen op een hoge en lage bezettingsgraad?

Om daarop in te haken: In Thailand creëren ze werkgelegenheid. Taken die in Nederland door één persoon worden gedaan, worden hier uitgevoerd door een heel team of een paar mensen. De druk is duidelijk lager, en je ziet mensen vooral hangen en lanterfanten. Als er dan eindelijk wat te doen is, duiken mensen er ook meteen bovenop. Geduld is een schone zaak.

Het team waar ik mee werk is super aardig. Ik heb leuke collega’s en beetje bij beetje leer ik ze steeds beter kennen. De bell boys zijn duidelijke fans van het Nederlandse voetbalteam en kennen zelfs plaatsen als Nijmegen, Heerenveen en Breda door het voetbalnieuws goed in de gaten te houden. Tijdens het werk vind ik het lastig om het verschil tussen de collega’s en shift managers te zien. Het is heel gemoedelijk op de werkvloer en ik merk weinig van de hiërarchie. Er wordt nog veel in het Thais onderling gesproken, dat kan soms eenzaam zijn, maar desalniettemin willen ze mij bij alles helpen. Er wordt heel veel gelachen op de werkvloer. Afgelopen dagen heb ik ook al geprobeerd een beetje Thais te spreken, maar doordat hun taal gebaseerd is op 5 verschillende tonen, komen mijn woorden niet tot hun recht. Dat creëert hilarische momenten.

Voor dat ik vertrok wist ik wel dat het sekstoerisme een belangrijk onderdeel van Bangkok is. Toch blijf ik me keer op keer weer verbazen. Oudere Europese mannen met veel jonge Thaise vrouwen, nachtelijke “visitors” bij verschillende gasten, dronken mensen en ga zo maar door. Gasten kunnen ontzettend asociaal zijn, maar gelukkig zijn er ook genoeg leuke mensen. De afgelopen week heb ik nog bijna iedere dag met minstens 1 persoon Nederlands kunnen spreken. Het hotel heeft weinig Nederlandse gasten, en als er dan een Nederlander is, word ik er meteen bijgeroepen. Super leuk! Er is zelfs een meneer Donders ingecheckt.

Inmiddels is de curfew voorbij en betekent dit ik vanaf 12u ’s avonds over straat mag. Je merkt dat de straten weer drukker zijn ’s avonds en de Thaise mensen er vrolijker onder zijn. Het leger houdt zich dagelijks nog wel bezig met de media door verschillende video’s met teksten en woorden als: “sterk zijn”, “samenzijn”, “eenheid”, “respect”, “goedmaken” en “vrede” uit te zenden. Ik vind zelf dat de internationale media alles nogal heeft opgeblazen over Thailand en de situatie. Ik heb niemand van het leger gezien, terwijl ze toch “overal” zouden zijn. Eigenlijk word je bang gemaakt voor niks en daarom hebben de hotels het nu dus zwaar. Dus mensen: Bangkok is veilig!

Verder heb ik genoten van straat eten, massages, markten en heel veel grote winkelcentrums.

Vandaag was mijn vrije dag en ben ik met een collega op pad te gaan. Doordat het regenseizoen is, kunnen de dagen soms regenachtig en grijs zijn. We besloten daarom om te gaan winkelen in plaats van sightseeing. Het is super leuk om met een local op pad te gaan. Fern, mijn collega, spreekt de taal en daardoor word ik dus eerlijker behandeld en regelt zij voor mij de leuke prijsjes voor kleding. Ik ben vandaag heeeeeeeeeeeel goed geslaagd. Maar ik had ook maar een backpack van 17kg, dus dat mocht ook wel!! (Het is hier ook super goedkoop!)

Ook morgen heb ik vrij. Ik begin de dag met een goed ontbijt, een duik in het zwembad en fitness in het hotel. Wat ik daarna doe, hangt van het weer af.

Om dit verslag samen te vatten: ik hoop dat ik nog wat meer uitdaging ga krijgen in mijn werk en ik hoop dat de zon wat meer blijft schijnen. Verder ben ik tevreden. Ik heb het hier goed!

Kus,
Anne